ลักษณะทั่วไป
หมาประเภทอเมริกันพิทบูล มีขนาดรูปร่างปานกลาง มีรูปร่างที่พอดิบพอดี ขนสั้นเรียบ เป็นเงาเงาสวยแล้วก็มีกล้ามที่แจ้งชัดมากมาย หมาสายพันธุ์นี้เต็มไปด้วยกำลังวังชาและก็มีความกระฉับกระเฉงอย่างมากมาย และก็มีรูปร่างที่ออกจะยาวกว่าความสูง แต่ว่าตัวเมียอาจมีรูปร่างที่ยาวกว่าเพศผู้ ความยาวของขาหน้า(วัดจากศอกถึงพื้น) ราวกึ่งหนึ่งของความสูงของหมาทั่วๆไป หัวมีความยาวปานกลาง กว้าง ส่วนหัวกะโหลกนั้นจะแบนเรียบรวมทั้งค่อนจะกว้าง มีขากรรไกรที่แข็งแรงรวมทั้งกว้างขวาง หูจะมีขนาดที่เล็กจนกระทั่งปานกลาง หูตั้ง แล้วก็อาจจะมีลักษณะที่เป็นธรรมชาติ(มิได้ตัดหู) หรือบางครั้งก็อาจจะตัดหูไหมตัดหูก็ได้ หางสั้นชี้ลง โคนหางใหญ่ และก็เรียวเล็กลงไปถึงปลายหาง อเมริกันพิทบูลมีทุกสี และก็มีทุกลาย หมาจำพวกนี้ต้องปรากฏให้มองเห็นถึงความแข็งแกร่ง คล่องแคล่ว สง่างามและไม่ควรจะที่จะงุ่มง่ามมากมายไปกระทั่งกล้ามทั้งหลายแหล่ขวางต่อการเคลื่อนไหวของร่างกาย ความสมดุลนั้นควรมีรูปทรงที่สมควรต่อกันแล้วก็กัน หมาชนิดนี้ไม่สมควรที่จะผอมบางจนถึงมองเห็นกระดูก
ความเป็นมา
ในตอนศตวรรษที่19 คนที่นิยมหมาในประเทศอังกฤษ ไอร์แลนด์ และก็สก๊อตแลนด์ ได้เริ่มที่จะผสมผ่านสายพันธุ์ระหว่างบูลด๊อกตัวที่เหนียวที่สุดกับ หมาเทอร์เรียตัวที่ชาญชัย ที่สุด แล้วก็ดีเยี่ยมที่สุดเข้าด้วยกัน ผลจากการผสมผ่านสายนี้เร็วนี้ๆก็รู้กันว่าพวกมันเป็น หมา บูล แอนด์ เทอร์เรีย(Bull-and-Terrier) หรือพวกซึ่งก็คืออเมริกันพิทบูลนั่นเอง เพื่ออยากที่ จะได้หมาที่มีลักษณะของการล่าเหยื่อ(เกมส์)ของหมาจำพวกเทอร์เรีย กับ ความแข็งแกร่ง รวมทั้งความกระปรี้กระเปร่าที่ดังหมาจำพวกบูลด๊อก ผลที่ออกมาซึ่งก็คือหมาที่ประกอบไป ด้วยความเป็นนักสู้ผู้มีอิทธิพล แข็งแรง ทรหด ทรหดอดทน แล้วก็สุภาพกับมันรัก ผลของ การอพยพโยกย้ายปรากฏว่ามีคนได้นำหมา บูล แอนด์ เทอร์เรีย นี้ไปยังประเทศอเมริกา ผู้คนที่เป็นเกษตรกรรวมทั้งผู้ครอบครองฟาร์มปศุสัตว์ได้เห็นความรู้ความเข้าใจ ของหมาประเภท อเมริกันพิทบูลรวมทั้งได้ใช้มันสำหรับเพื่อการคุ้มครองปกป้องสินทรัพย์
ลักษณะนิสัย
มีความแข็งแกร่ง มีความเชื่อมั่นในตัวของมันเอง มีชีวิตที่หิวต้องการรู้ต่อทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่อยู่บริเวณตัวมัน กระชุ่มกระชวย เต็มไปด้วยกำลังวังชา ว่อง ฉลาดหลักแหลม สัตย์ซื่อ เกิดขึ้นมาเพื่อเป็นหมาป้องกันขา มีความกระตือรือร้นสำหรับเพื่อการทำหน้าที่ พวกเขาถูกใจให้คนดูแลใส่ใจ แล้วก็มีความกระตือรือร้นมากมาย เป็นมิตรกับคนภายในครอบครัว แล้วก็รักเด็ก อย่างไรก็ดี พวกเขามักแสดงความนิสัยไม่ดีกับหมาตัวอื่นๆเพื่อบ่งบอกถึงถึงความแข็งแรง แล้วก็มีอำนาจเหนือ ด้วยเหตุดังกล่าวก็เลยจำเป็นจะต้องที่พวกเขาควรจะมีเจ้าของที่สามารถอบรมหรือฝึกหัดให้เชื่อฟังคำบัญชาได้ มีความเป็นผู้นำฝูง เพื่อควบคุมให้พวกเขาอยู่ในโอวาท มีความมั่นคงยั่งยืนทางอารมณ์ ไม่มีความประพฤติปฏิบัตินิสัยเสียรังควานผู้คน หรือ หมาตัวอื่น
การดูแล
กลเม็ดการเลี้ยงเป็นถ้าหมาทำผิด ก็ควรจะรีบนำตัวเข้ากรงโดยทันที เป็นการลงทัณฑ์ เพื่อมันได้คิดว่า สิ่งที่มันทำนั้น เป็นความไม่ถูก และก็ในขณะที่กำลังเจริญวัย จะต้องฝึกฝนมันเข้าสังคม พาลากไปเดินสวนสาธารณะ ให้รู้จักคนเยอะๆและก็บากบั่นให้หมาแยกออกด้วยตัวเองว่า คนไหนกันแน่เป็นมิตร รวมทั้งคนไหนกันแน่เป็นศัตรู เวลาหลุดออกมาจากเชือกหรือกรง ถ้าจะกัดจะได้กัดถูกคน ส่วนการให้อาหารจำต้องใส่จาน และก็จำต้องฝึกฝนไม่ให้รับประทานอาหารที่พื้น คุ้มครองป้องกันผู้ไม่ห่วงใย โยนของกินคละเคล้ายาพิษให้รับประทาน
ส่วนโรคที่ต้องระมัดระวังในหมาประเภทนี้ก็คือ โรคไข้ฝึกหัดหมา (Canine Distemper) ซึ่งเป็นโรคที่เจอได้กับหมาดูเหมือนจะทุกสายพันธุ์ ไม่เว้นแม้กระทั้งอเมริกันพิทบูลเทอร์เรีย สาเหตุจากเชื้อไวรัส Canine Distemper virus หรือ CDV RNA Virus Paramyxovirus การติดต่อ สามารถติดต่อทางระบบหายใจ จะติดทางทะเลมูก ขี้หูขี้ตา น้ำลาย โดยหายใจเข้าไปหรือ หรือจากการสัมผัสอาการโรค ถ้าเกิดเป็นแบบทันควัน อาการที่ปรากฎข้างหลังได้รับเชื้อ จะจับไข้สูง เบื่อข้าว เยื่อตาอักเสบ อาการดังกล่าวมาแล้วข้างต้นจะหายไปและก็จะกลับมา โดยหมาจะซึม ไม่อยากกินอาหาร จมูกแห้ง มีน้ำมูกและก็ขี้หูขี้ตาขุ่นเป็นหนอง ไอ เหมือนลักษณะของหวัด ปอดอักเสบ คลื่นไส้ ท้องร่วง กล้ามกระตุก ชัก ขาข้างหลังเป็นอัมพาตรวมทั้งตายไปท้ายที่สุด แต่ว่าถ้าหากรักษาได้ไม่เสียชีวิต หมาก็จะเป็นโรคนี้แบบเรื้อรัง อุ้งเท้าจะครึ้ม ผอมบาง ไม่สนองตอบต่อการดูแลและรักษาและก็ชอบตายในเวลาถัดมา แม้กระนั้นในหมาบางตัวที่ไม่ตาย จะใช้เวลารักษาหรือพักฟื้นนาน
การคุ้มครองขั้นต้นเป็นการได้รับวัคซีนคุ้มครองปกป้อง แล้วก็วัคซีนรวมที่จะช่วยกระตุ้นให้ร่างกายเพิ่มภูมิต้านทานโรคได้ นอกเหนือจากนั้นผู้เลี้ยงควรที่จะใส่ใจให้วิตามินตามคำแนะนำของหมอ แล้วก็รักษาตามลักษณะของโรค ดังเช่นว่า ให้น้ำเกลือ ยาหยุดชัก แม้กระนั้นท้ายที่สุดเจ้าสุนัขน้อยแสนรักก็จะจากไปสุดท้าย โดยเหตุนี้ การคุ้มครองป้องกันโรคไข้ฝึกฝนที่ยอดเยี่ยมเป็นการฉีดยาให้กับหมาไว้ตั้งแต่ยังเล็กรวมทั้งฉีดเป็นประจำทุกปีเป็นเยี่ยมที่สุด
การคุ้มครองขั้นต้นเป็นการได้รับวัคซีนคุ้มครองปกป้อง แล้วก็วัคซีนรวมที่จะช่วยกระตุ้นให้ร่างกายเพิ่มภูมิต้านทานโรคได้ นอกเหนือจากนั้นผู้เลี้ยงควรที่จะใส่ใจให้วิตามินตามคำแนะนำของหมอ แล้วก็รักษาตามลักษณะของโรค ดังเช่นว่า ให้น้ำเกลือ ยาหยุดชัก แม้กระนั้นท้ายที่สุดเจ้าสุนัขน้อยแสนรักก็จะจากไปสุดท้าย โดยเหตุนี้ การคุ้มครองป้องกันโรคไข้ฝึกฝนที่ยอดเยี่ยมเป็นการฉีดยาให้กับหมาไว้ตั้งแต่ยังเล็กรวมทั้งฉีดเป็นประจำทุกปีเป็นเยี่ยมที่สุด
ผู้เลี้ยงที่เหมาะสม
ผู้เลี้ยงที่มีความทรหดอดทน มีความเป็นผู้นำฝูง อ่อนโยน มีความยั่งยืนทางอารมณ์ และก็มีเวลาสำหรับเพื่อการฝึกฝนหมาอยู่ในคำบัญชา พาไปบริหารร่างกาย พบปะสนทนาเพื่อนพ้อง ออกสังคมบ่อยๆวันแล้ววันเล่า เพื่อพวกเขาได้ศึกษาข้อตกลงของสังคม แล้วก็เคยชินกับคนที่ไม่รู้จัก ที่สำคัญผู้เลี้นงไม่สมควรใช้กำลังสำหรับในการลงโทษ และก็ การฝึกฝนกับหมา
มาตรฐานสายพันธุ์
ขนาด | สำหรับเพศเมีย 40-70 ปอนด์ สำหรับเพศผู้แต่ถ้ามีน้ำหนักถึง 80 ปอนด์ ก็ไม่ผิดมาตราฐานหากได้สัดส่วน มองดูแล้วสง่าสมส่วน ดูบึกบึน แต่ทว่า พิทบูล ที่มีน้ำหนักถึง 80 ปอนด์ นี้มีไม่มากนัก |
ศรีษะ |
สุนัขพันธุ์อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียลักษณะดีๆ จะต้องมีศรีษะลักษณะเหมือนลิ่ม ที่มีปลายแหลม คือด้านระหว่างตากับตอนบนสุดของศรีษะจะเป็น รูปสี่เหลี่ยม แล้วค่อยๆมนแหลมลงมาบริเวณจมูก |
ฟัน | ขากรรไกรแข็งแรง มีลักษณะฟันแบบขบกรรไกร |
ปาก | ปากกว้างและลึก โดยมีความเรียวเล็กน้อยที่ปลายจมูก และลาดลงเล็กน้อยใต้ตา ความยาวของปากสั้นกว่าความยาวของกะโหลก เส้นบนของปากเป็นเส้นตรง ส่วนกรามล่างนั้นจะกว้างและลึก ริมฝีปากสะอาดและตึง |
ตา | มีขนาดปานกลาง กลมเป็นทรงอัลมอนด์ ตาเป็นประกาย สามารถมีสีไหนก็ได้ ยกเว้นสีฟ้าหรือตา 2 สี ถือว่าเป็นข้อบกพร่องที่ร้ายแรง |
หู | หูมีขนาดปานกลางพับลง ปกติจะตัดขลิบใบหูให้ตั้งขึ้น |
จมูก | บริเวณจมูกของสุนัขพันธุ์ อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรีย ที่ดีนั้น ควรจะมีขนาดปากปานกลางและจะต้อง มีรอยเว้าหรือดั้งพอประมาณ |
คอ | เพราะความที่มีสายเลือดของนักสู้เต็มตัว พิทบูล เทอร์เรีย จึงควรจะมีลำคอที่ขนาดปานกลาง หากลำคอสั้นจะทำให้เสีย เปรียบในการต่อสู้ เพราะขาดความยืดหยุ่นที่ดี |
อก | เพราะความที่เป็นสุนัขนักสู้ที่แข็งแกร่ง หน้าอกจึงถือว่ามีความสำคัญไม่น้อย จะต้องมีหน้าอกที่ลึกและกว้าง แสดงถึงความมีพลังซ่อนเล้น |
ลำตัว | ลำตัวใหญ่ กว้าง กลมและลึกลงมาตลอดลำตัวจนถึงบริเวณอก ซึ่งพื้นที่สำหรับหัวใจและปอด ความกว้างของช่วงอกควรมีสัดส่วนที่พอดีกับความลึก ไม่ควรมีความกว้างมากกว่าความลึก ช่วงอกหน้าไม่ควรขยายมากเกินกว่าหัวไหล่ซี่โครงแผ่ขยายจากกระดูกสันหลัง ช่วงท้องสั้น โค้งเล็กน้อยไปถึงส่วนบนของตะโพก ตะโพกลาดลงเล็กน้อย |
เอว | - |
ขาหน้า | กระดูกหัวไหล่นี้จะมีความยาวเกือบเท่ากับความยาวของกระดูกขาท่อนบน และกระดูกจะต้องอยู่ในมุมได้อย่างถูกต้อง ขาหน้าแข็งแรง และเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ข้อศอกอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้กับลำตัว เมื่อมองจากด้านหน้า ตำแหน่งของขาหน้าจะกว้างออกได้อย่างชัดเจน และตั้งฉากกับพื้นดิน กระดูกที่ติดกับกระดูกขาท่อนล่างของขาหน้านั้นจะสั้น แข็งแรง ตั้งตรง และมีความยืดหยุ่นได้เป็นอย่างดี เมื่อมองจากด้านข้าง กระดูกที่ติดกับกระดูกขาท่อนล่างของขาหน้านี้เกือบจะตั้งตรง |
ขาหลัง | สะโพกมีสัดส่วนดี กว้าง และ หนาทั้งสองด้าน กระดูกและกล้ามเนื้อช่วงหลังสมดุลกับช่วงหน้า ขาท่อนบนหนาได้รูป เห็นกล้ามเนื้อชัดเจน อุ้งเท้าหลังอยู่ในตำแหน่งดี ตั้งฉากกับพื้น เมื่อมองจากด้านหลัง อุ้งเท้าหลังตรงเป็นรูปขนาน |
หาง |
อันนี้แล้วแต่คนชอบ ไม่มีมาตราฐานบังคับว่าจะต้องตัดหางให้สั้นหรือไม่ เหมือนหูนั่นแหละจะขลิปปลายทั้งสองหรือไม่ก็ได้ ความสูง อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรีย ควรจะมีความสูงประมาณ 17-18 นิ้ว สำหรับเพศเมีย และความสูงประมาณ 18-19 นิ้ว สำหรับเพศผู้ |
ขน | ขนมีลักษณะเป็นเส้นตรง สั้น เรียบติดตัว เป็นเงางาม เรียบ ละเอียด และการจัดวางของเส้นขนจะหยาบเพียงพอสำหรับที่จะป้องกันผิวหนังได้ |
สีขน | สามารถมีสีได้หลากหลายจากสีครีมไปจนถึงสีดำ หรือเฉดสีน้ำตาลแกมเหลืองและสีแดง ลายเสือรูปแบบของลายหลายๆเฉดสี |
ข้อมูลอ้างอิง :
http://www.ipitbulldog.com/about_arpbt.htm
ภาพประกอบ:
http://en.wikipedia.org
coeurdalene.olx.com
www.petstew.com
www.petstew.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น